OVER CLENDA
Ik ben vrouw, schrijver, aards en spiritueel, kluizenaar en verbinder, maar bovenal ben ik mens.
Hi, wat fijn dat je er bent. Mijn naam is Clenda, maar de meeste noemen mij “Clen”. Naast dat ik vrouw, schrijver, aards, spiritueel, kluizenaar, sociaal en vooral mens ben, ben ik ook ondernemer, houd ik van zingen, ben ik creatief, houd ik ervan om nieuwe dingen te ontwikkelen en van niets – iets te maken.
Volgens Human Design ben ik een 2/4 sacrale Generator en vanuit mijn astrologische chart ben ik vooral vrij aards. Zo heb ik namelijk zeven Steenbok plaatsingen, die mij onder andere presenteren als aards én vrij ambitieus.
Vanuit Human Design oogpunt ben ik een “qaud right”. Dat houdt in dat alle vier de pijltjes in je design rondom je hoofd, naar rechts wijzen. Terwijl de wereld is gebouwd op pijlen die naar links wijzen. Ik voelde me anders. Dat was van kleins af aan al duidelijk.
Ik voelde me alleen. Eenzaam. Had het gevoel dat niemand me begreep.
Ik wil je even mee terugnemen naar mijn tienerjaren
Een tijd die gekenmerkt werd door innerlijke strijd. Veel strijd met mijn kritische stem. Met mijn innerlijk kind en met mijn lichaam. Ik was niet goed genoeg, niet slank genoeg en ik dacht dat ik het niet waard was om mijn dromen na te jagen.
Ik luisterde niet goed naar de communicatie van mijn lichaam en vergde van mezelf om altijd door te zetten en te bewijzen dat ik het kon. Ik was zo ontzettend hard voor mezelf en veroordeelde mezelf altijd.
In 2011 woonde ik op Curaçao en op 5 december leek de grond onder mij weg te zakken. Uit het niets zakte ik volledig in elkaar en wist niet wat er gebeurde. Ik bleek geprikt te zijn door een mug, genaamd dengue.
Het was een strijd van leven of dood met een nasleep van jaren. Angst en controle namen de overhand. Ik vertrouwde mijn lichaam niet, ik vertrouwde mezelf niet en ik vertrouwde het leven niet meer. Mijn herstelperiode was zwaar maar bracht me veel. Ik maakte mentaal, emotioneel, fysiek en spiritueel tegelijk een shift door. Ik werd steeds bewuster, maar ik bleef ook ontzettend veel van mezelf verlangen.
In 2016 ervoer ik de dengue opnieuw en voelde 2011 als een deja vu. Waar ik voorheen mezelf als slachtoffer zag van de dengue-mug en het leven, “begreep” ik nu eindelijk waarom dit gebeurd was.
Ik zag dat mijn buitenwereld een reflectie was mijn binnenwereld. Deze tegeltjeswijsheid had ik al zo vaak gehoord, maar pas nu begreep ik de daadwerkelijke betekenis ervan. Ik ontdekte dat de enige plek om mijn struggles op te lossen, binnenin was. Ik was te vermoeid om nog te kunnen lopen - maar plaats van alleen mijn benen te gaan trainen, begon ik ook mijn hoofd te trainen. Ik keerde naar binnen. Deed veel innerlijk werk, ging onverwerkte pijnstukken helen, transformeerde mijn overtuigingen en doorbrak patronen. Ik plukte eruit wat voor mij werkte.
Er ontvouwde zich zoveel in mijn hoogste potentieel.
AS WITHIN, SO WITHOUT
Mijn leven begon er heel anders uit te zien. Dingen waarvan ik nooit had verwacht dat ze mogelijk waren, begonnen realiteit te worden. Ik kon weer lopen. Mijn gezondheid kwam weer terug. Ik kon weer creëren en startte mijn eigen bedrijf. Stapje bij beetje ging ik weer op mezelf vertrouwen en voelde ik weer wie ik diep van binnen ben. Wie ik écht ben. Er kwam steeds meer flow in mijn leven en het voelde als of ik als lotus opbloeide uit de modder.
Ik kwam terug bij mezelf. Bij mijn kern. Bij mijn essentie. Zelfhaat werd steeds meer zelfliefde. Controle werd vertrouwen. Angst werd steeds meer liefde.
Ik doe nu wat ik het allerleukst vind en als 2/4 sacrale generator bloei ik daar helemaal van op.
De vraag die ik regelmatig krijg is: heb je dan nooit een mindere dag? Natuurlijk heb ik ook dagen dat ik minder in flow zit, alles bleh voelt en ik mezelf veroordeel.
Het is niet alleen maar licht en liefde. Licht kan niet zonder het donker. We groeien in pijn, we vinden goud in het donker en we shiften in crisis.
Alleen weet ik nu hoe ik ermee om kan gaan. En daar begeleid ik jou het allerliefst in.
.png)
Laat ik nog een aantal random fun facts met je delen:
.png)
Ik hou van zingen, dansen, het strand, Ibiza, schrijven, creëren en ik ben dolgraag met de mensen van wie ik hou. Maar ik hou ook van kluizenaren. En dat kluizenaren is me af en toe een ding. Ik kan het zo heerlijk vinden om alleen te zijn. Om me in mijn eigen ontwikkelingen en processen te begeven. Ik “moet” dan ook echt naar buiten toe worden getrokken. Anders blijf ik gerust heel lang in die bubbel zitten. En als ik dan eenmaal buiten en onder de mensen ben, bloei ik helemaal op. Iets met een 2/4 profiel.
Ik ben opgegroeid met de dragrace en motorcross. Wat vond ik het heerlijk om te scheuren op m’n piwi & quad. Kamperen op een weiland tussen de koeienvlaai en met m’n wc-papierrol naar een dixie. Ok, foto’s houden jullie van me tegoed.
Ik slaap zo’n beetje m’n hele leven al met twee knuffels. De één heet Haya, de ander heet Busa. Mijn favoriete motor was vroeger namelijk een Hayabusa. Daar zijn ze naar vernoemd.
Vaak heb ik ‘s nachts de meeste inspiratie. Ik kan echt een enorme nachtbraker zijn en ik vind de stilte van de nacht zo heerlijk. Ik kan urenlang schrijven en creëren met Fia muziek op de achtergrond. Drie keer raden wanneer ik deze tekst schreef.
Ik heb best wat mensen aan de gember geholpen (zo werd het ook letterlijk tegen me gezegd: “je hebt me aan de gember geholpen, Clen”). Dat begon 10 jaar geleden tijdens festivals waar ik altijd verse gemberstukjes mee naartoe nam.
Ik zie de beveiligers me nog aankijken op het moment dat ze m’n tas doorzochten.
Oja en m’n trainer zegt altijd dat ik met een soort van Amsterdams accent begin te praten als m’n training te zwaar wordt. En hij heeft waarschijnlijk gelijk. Ik vind het namelijk heerlijk om met accenten te praten. Who is with me? Maar waarom ik dat doe wanneer m’n training te zwaar wordt? Dat is me een raadsel.
Ik heb een (spreek)woordenboek vol staan met namen die ik vaak “in te snel praten” heb gezegd. De woorden die het meeste – nu ook nog door anderen worden gebruikt – zijn: moscroter, kuistersontje, slappetemko, merk en vos. Ik zou echt ooit iets met dit (spreek)woordenboek willen doen.
MIJN DESIGN
Ik houd van nieuwe projecten, mooie huizen en mooi interieur. Als mijn vriend en ik gaan wandelen, dan hebben we het ook vaak over de details van huizen waar we op dat moment langslopen. Urenlang kunnen we hier over kletsen. Ik ben tien jaar samen met m’n vriend en samen hebben we drie webshops gehad. Twee in Nederland en één in Polen. Financieel gezien was dit heel aantrekkelijk, maar naarmate de tijd vorderde gingen we er allebei niet meer van “aan” staan. We hadden een heel team om ons heen gebouwd, maar uiteindelijk hebben we de webshops verkocht.
Samen hebben we nu wel twee panden gekocht in Valencia om te renoveren naar twee prachtige appartementen. Mocht je Valencia kennen: één appartement is net boven de rivier en de ander is 5 minuten lopen vanaf de haven. Iets met ondernemend zijn, avontuurlijk en van niets – iets willen maken.
Vond ik het spannend om hieraan te beginnen? Absoluut. Moest ik over tienduizend hobbels en een kwebbelde Ellenda heen (zo heet m’n ego, innerlijk criticus)? Dat antwoord is ook een hele duidelijke HELL YES. 4 jaar geleden had ik deze keuze ook niet eens durven maken, maar nu kies ik ervoor. Ik kies voor het leven wat ik wil leven en ik kies steeds meer vanuit liefde.
Ik ben me er bewust van dat ik mezelf soms kleiner houd dan ik ben. Het gevoel “ik ben niet goed genoeg” heeft er zolang ingezeten, dat dit in periodes dat ik minder lekker in m’n vel zit of triggers ervaar, de overhand kan nemen. Ergens durf ik dan niet vol te gaan en hou ik mezelf op de handrem. Want stel je voor: het gaat allemaal goed. Dat is iets wat ik vanuit m’n jeugd en ziekteperiode niet heb gekend. Ik voelde me namelijk veiliger als er iets aan de hand was. Zo maakte ik onbewust van onveilige situaties een veilige situatie in mezelf. En andersom: veilige situaties voelden soms onveilig omdat ze zo onbekend waren.
Ik geloof dat we allemaal schaduwkanten hebben. En juist in die schaduwkanten ligt je grootste goud.
Daarnaast vind ik het belangrijk om niet alleen maar informatie tot me te nemen, maar er ook iets mee te doen. De ruimte te nemen om het te integreren, om het vervolgens te belichamen. Om van niets of niemand afhankelijk te zijn. Niet dat ene boek, die ene teacher, maar afhankelijk te zijn puur van jezelf. Te vertrouwen op jezelf.
Ik heb inmiddels honderden mensen begeleid met Human Design readings, retreats en met mijn Human Design cursus. En ohhhhh, ik werk op dit moment hard(/t) aan mijn volgende nieuwe projecten die er binnenkort aankomen.
Ik begeleid jou om je opnieuw te verbinden met jezelf. Om ook jouw buitenwereld te veranderen door je binnenwereld te verrijken en opnieuw in te richten (komt die interieurstyling toch een beetje terug 😉).
We gaan jouw binnenwereld inrichten op jouw manier. Aan de hand van jouw design.
Ik ben voorstander van “echte verbinding”. Menselijk verbinding. Daar waar je voelt dat er ziel in zit. Vind je het leuk om met mij te connecten? Stuur me dan een berichtje
.png)